هشدار: محتوای این گزارش ممکن است برای برخی آزاردهنده باشد.

در پی گم شدن شارژر تلفن همراه یکی از معلمان دبستانی در روستای کرجو، از توابع سنندج، این معلم ۱۳ دانش‌آموز کلاس خود را در کلاس حبس کرد و با کابل برق آن‌ها را کتک زد. بر اثر این رفتار خشونت‌آمیز، یکی از دانش‌آموزان به‌شدت آسیب دیده و در حال حاضر در بیمارستان بستری است.

والدین برخی از این دانش‌آموزان ضمن تماس با رسانه‌ها، خواستار پیگیری فوری موضوع و حمایت از حقوق فرزندانشان شده‌اند.

خبرگزاری تسنیم، وابسته به سپاه پاسداران، در گزارشی درباره این ماجرا، ضعف نظارت بر رفتار معلمان را علت اصلی این اتفاق دانست و نوشت: «نبود نظارت موثر بر عملکرد معلمان سبب شده است که دانش‌آموزان یک کلاس در مدرسه‌ای روستایی، به‌ دلیل گم شدن وسیله شخصی معلم، مورد ضرب‌وشتم قرار گیرند.»

صلاح‌الدین مفیدی، رئیس آموزش و پرورش ناحیه ۲ سنندج، کتک خوردن دانش‌آموزان را تایید و اعلام کرد: «با شناسایی هویت معلم خاطی، هم‌اکنون همکاران واحدهای حقوقی و حراست در مدرسه حاضر شده‌اند و پیگیر موضوع‌اند. از ادامه حضور این معلم در کلاس هم جلوگیری شده است.»

او مدعی شد که هماهنگی‌های لازم با هیئت حقوقی و حراست آموزش و پرورش صورت گرفته است و تاکید کرد: «اجازه نخواهیم داد این معلم به تدریس بازگردد.»

این مقام دولتی در عین حال اذعان کرد که معلم خاطی پیش‌تر نیز «سابقه مشکل» داشت، اما توضیح نداد چرا با وجود این سابقه، همچنان اجازه فعالیت آموزشی به او داده شده است.

مفیدی در پاسخ به سوالی درباره وضعیت روانی این معلم گفت: «بله، ۱۰۰ درصد مشکل روانی داشته است. حکم اخراج او از شهرستان صادر خواهد شد و پرونده‌اش برای بررسی بیشتر به اداره کل آموزش و پرورش استان ارسال می‌شود.»

انتشار تصاویر این حادثه تلخ بازتاب گسترده‌ای در افکار عمومی داشت و احساس‌ عمومی را جریحه‌دار کرد. برخی کاربران ضمن بازنشر تصاویری از بدن‌ زخمی دانش‌آموزان نوشتند که نه‌تنها با معلم خاطی، بلکه با مدیر و معاون مدرسه روستای کرجو که در نظارت بر عملکرد معلمان کوتاهی کرده‌اند، نیز باید برخورد شود.

طبق ضوابط و مقررات آموزش و پرورش، تنبیه بدنی دانش‌آموزان در مدارس به‌طور کامل ممنوع است؛ با این حال، گزارش‌ها و شواهد متعدد از نقاط مختلف ایران نشان می‌دهد که این شیوه‌ خشونت‌آمیز هنوز هم در بسیاری از مدارس، به‌ویژه در مناطق محروم، ادامه دارد.

نبود نظام نظارتی کارآمد، فقدان آموزش‌های لازم به معلمان درباره برخوردهای تربیتی غیرخشونت‌آمیز و گاه بی‌توجهی مسئولان به تکرار تخلف‌ها، باعث شده است که دانش‌آموزان همچنان قربانی خشونت‌های جسمی، روانی و حتی جنسی در محیط‌های آموزشی باشند.

روزنامه هم‌میهن، روز یکشنبه بیست‌وچهارم فروردین در گزارشی تحت عنوان «تعرض به نام تنبیه سربازی»، جزئیاتی از آزار جسمی و جنسی دانش‌‏آموزان یک مدرسه پسرانه در شهرری را منتشر کرد و نوشت که خانواده‌های این دانش‌آموزان اوایل اسفندماه این ماجرا را به آموزش و پرورش شهرری گزارش دادند.

بر اساس این گزارش، تا اواسط اسفندماه، ۹ دانش‌آموز کلاس پنجم دبستان به مرکز مشاوره آموزش‌وپرورش شهرری فرستاده شدند و و شش نفر از مادران دانش‌آموزان این مدرسه به هم‌میهن از تعرض به فرزندشان خبر دادند. روایت مادران شش دانش‌آموز این مدرسه مشابه یکدیگر است؛ معلم مدرسه نام آزارهایش را «تنبیه سربازی» گذاشته بود؛ گاهی بشین و پاشو، گاهی لمس اعضای خصوصی بدن با پا و گاهی آزار جنسی همراه با تهدید.

خانواده‌ها از پسرهایشان شنیده بودند که معلم سرشان فریاد می‌زد، گاهی دشنام می‌داد و بارها آنان را از کلاس بیرون کرده بود. با این حال، نه مدیران مدرسه و نه مسئولان آموزش و پرورش برای برخورد با معلم خاطی اقدامی انجام ندادند. حتی تا پایان اسفندماه نیز به مراجع قضایی شکایت نکردند و همه منتظر پاسخی از سمت آموزش‌ و‌ پرورش بودند. 

حالا روابط عمومی وزارت آموزش‌ و پرورش ادعا می‌کند که حراست این وزارتخانه در انتظار بررسی‌های هیئت نظارت بر تخلفات است و اگر تایید شود، به‌شدت با آن برخورد خواهد شد. دادستانی عمومی و انقلاب شهرستان ری هم از پیگیری جدی و قاطع موضوع تعرض به دانش آموزان در این شهرستان خبر داده است؛ وعده‌ای که با هر بار افشای آزارهای جسمی، روانی و جنسی دانش‌آموزان از مسئولان شنیده و پس از مدتی، به فراموشی سپرده می‌شود.

کارشناسان آموزش همواره تاکید کرده‌اند که نبود قوانین بازدارنده و نظارت اصولی بر رفتار معلمان و مربیان مدارس زمینه‌ساز رخدادهایی از این دست است.